چکیده :
دین مبین اسلام همیشه انسانها را در هر شرایطی به سوی همت مضاعف و کار و تلاش وکوشش برای زندگی سالم ودرآمد ومعیشت راحت دعوت کرده ومادام انسانها را از کاهلی وسستی باز می دارد.
اما گاهی آسیبهایی بر پیکر یک جامعه وارد می شود ومانع رسیدن انسان به زندگی بدون دغدغه ، خواهد شد.
در این مجموعه ابتدا اهمیت وجایگاه کار بررسی شده و توصیه های اسلام درباره کار بیان گردیده است.
و درادامه آسیب شناسی تعریف شده و انواع آسیب های شغلی ذکر گردیده و در پایان به بیان راهکارها و حل و فصل این آسیب ها پرداخته است و نهایتاً با برنامه ریزی و استفاده بهتر از امکانات با مدیریت اسلامی صحیح تحقیق خاتمه می یابد.
واژگان كليدي: همت، کار، مضاعف، آسیب، بیکاری، ربا، مبارزه فرهنگی، خرافات، مدیریت، مسئولیت پذیری، تعهد، خلاقیت، برنامه ریزی.
صفحات: 1· 2
حکم خوردن غذا در مجلس ترحیم [مستحبات و مکروهات خوردن و شامیدن ]
پرسش : آیا خوردن غذای میت مکروه است؟
پاسخ : اشکالی ندارد.
منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی مکارم شیرازی .
سوال :
دركدام قسمت كتاب هاي فقهي راجع به مكروه بودن خوردن غذا در منزل میت نوشته شده؟
صفحات: 1· 2
آیا میتوان کیفیت نذر راتغیر داد ؟
يا تغيير نذر جايز است؟
براى مثال كسى كه نذر كرده در روز عاشورا، به مردم حليم بدهد، آيا مى تواند به جاى آن خوراكى ديگرى بدهد؟ يا حليم را در روزهاى ديگر ماه محرم به مصرف برساند؟
همه مراجع:
اگر نذر طبق صيغه معتبر شرعى بوده، تغيير آن جايز نيست ؛ بلكه بايد به همان صورت كه نذر كرده، عمل كند و در غير اين صورت تغيير مورد نذر، اشكال ندارد
منبع:
هدانا، پرسمان. توضيح المسائل مراجع، م ۲۶۵۱ ؛ وحيد، توضيح المسائل، م ۲۷۱۵ ؛ نورى، توضيح المسائل، م ۲۶۴۹ و خامنه اى، استفتاء، س ۱۰۷۲.
اگر نذر کند که به زیارت زیارت حضرت ابا عبد اللّه علیه السلام مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر بواسطه عذری نتواند آن امام علیه السلام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
این مسأله، در رساله آیت اللّه (بهجت) نیست.
توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.
آمادگی برای مقابله با ظلم؛ درس امام حسینعلیهالسلام
زندگی حسینبنعلی علیهالسّلام در طول تاریخِ زندگی پنجاه و چند سالهی آن بزرگوار، همه درس است: دوران كودكی او درس است، دوران جوانی او درس است، در دوران امامت امام حسن علیهالسّلام رفتار او درس است، بعد از شهادت امام حسن علیهالسّلام رفتار او همه درس است. اینجور نبود كه كار امام حسین فقط در آن روز آخر باشد، لكن حادثهی كربلا اینقدر عظمت دارد، اینقدر درخشنده است كه مثل خورشیدی همهی نورهای دیگر را تحتالشّعاع قرار میدهد؛ والا خطابهی امام حسین علیهالسّلام خطاب به علما و بزرگان و صحابه و تابعین در منی - كه در كتب حدیث ذكر شده است - یك سند تاریخی است؛ نامهی آن بزرگوار خطاب به علما و بزرگان و پایهها و اركان دینی در زمان خودش - «ثُمَّ انتُم ایَّتُها العِصابَة، عِصابَةٌ بِالعِلمِ مَشهورَة»(۱) كه در كتب معتبر حدیث نقل شده است - یك سند تاریخی مهم است؛
اسلام، زنده به عاشورا و به حسینبنعلی (علیهالسّلام) است
هیچ وقت نباید امت اسلامی و جامعهی اسلامی ماجرای عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زندهی به عاشورا و به حسینبنعلی (علیهالسّلام) است. همان طور که فرمود: «و انا من حسین»؛(۱) بنا بر این معنا، یعنی دین من، ادامهی راه من، به وسیلهی حسین (علیهالسّلام) است. اگر حادثهی عاشورا نبود، اگر این فداکاری عظیم در تاریخ اسلام پیش نمیآمد، این تجربه، این درس عملی، به امت اسلامی داده نمیشد و یقیناً اسلام دچار انحرافی میشد از قبیل آنچه که ادیان قبل از اسلام دچار آن شدند و چیزی از حقیقت اسلام، از نورانیت اسلام باقی نمیماند. عظمت عاشورا به این است.۱۳۹۱/۰۹/۰۱
بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان و فعالان طرح «صالحین»
1)سنن ترمذی، ج ۵، ص ۳۲۴، ح ۳۸۶۴ ؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، شیخ مفید، ج ۲، ص ۱۲۷ ؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۳، ص ۲۶۲، ح ۱.
حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْناً حُسَيْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاط
ترجمه:
رسول خدا (صلّیاللهعلیهوآله) فرمودند: حسین از من است و من از حسین هستم. خدا دوست دارد كسی را كه حسین دوست بدارد. حسین نوهای از نوهها[یم] است.